|
De Buitenplaats Bram & Ilse Surmerhuizerweg 10 1744 JC Eenigenburg 0226395734 onzekoeiengeven@loeigoeiezuivel.nl www.loeigoeiezuivel.nl |
|
29 08 2010 |
|
Johannes
Als je naar de dokter gaat of hij komt langs dan is er meestal wat aan de hand. Maar toen ik de dokter bij ons zag aan komen lopen, dacht ik niet aan iets ergs. Hij staat namelijk bij ons op de camping en er zal wel en stop zijn gesprongen. Of hij wil weten tot hoe laat de super markt open is vandaag. Maar als hij me verteld dat Johannes Krausen is overleden sta ik aan de grond genageld. Geschokt, verontsteld en vol vraagtekens.
Elf jaar geleden leerden wij Johannes kennen. En hij zag kansen op onze boerderij om te werken met zorgvragers. Eerst in samenwerking met Midgard en al snel met zijn eigen zorg bedrijf “Metgezel.”
Het was met Johannes en ons niet liefde op het eerste gezicht. Johannes was als een goede fles wijn, die je moet leren drinken. We zongen, vochten, lachten, ruzieden, discussieerden, praatten en bovenal: we maakten vriendschap. In de jaren dat hij bij ons op de boerderij werkte met zorgvragers hebben we ongelooflijk veel geleerd van hem. Hij kon praten met mensen die niet kunnen praten, en zich inleven in het autistische gevoel. Johannes werkte en communiceerde met zijn kornuiten zo vanzelfsprekend dat Ilse en ik wel eens grapte dat Johannes zelf een zorgvrager was. Want een rare snuiter dat was hij maar ondertussen wel “onze” rare snuiter!!
Johannes is woensdag 20 augustus overleden aan een hartstilstand in zijn bed. Maandag hebben wij hem met zijn allen begraven, en dat was een bijzonder mooie begrafenis. In de zaal van Midgard werd er prachtig gezongen terwijl het zonlicht door de mooi gekleurde ramen naar binnen scheen op de blank houten kist vol bloemen. De zaal werd vervuld met de prachtige klanken van Madeleine op de harp en het koor dat zong. En door de bewoners van Midgard was het erg levendig en dat was fijn anders wordt het zo stil verdrietig. Daarna met de hele stoet lopend naar de begraafplaats in Tuitjenhorn, waar we nog één keer voor Johannes de Zuiderzeeballade hebben gezongen. Onze gezongen woorden over het verdwijnen van de mooie en ruwe zee werden vrijwel meteen door de harde wind weg genomen en de regen kletterde uit de grote dreigende wolken op ons neer maar als echte zeebonken zongen we kei hard door. Ik weet zeker dat Johannes het geweldig vond!
Johannes goede reis en tot ziens |
|
Metgezel aan het eten (jaarafsluiting met patat) |
|
Elke dinsdag maakte Johannes met zijn kornuiten de karnemelk |