Sinterklaas

Ik sta in de stal en ik hoor paardenvoetjes. Als ik buiten kom zie ik Sinterklaas. Zijn paard begint meteen aan de voerwortelen te eten.”Wilt u een kopje chocolademelk Sinterklaas?” ”Nou Bram,dat lust ik wel”. Even later zitten we heerlijk met warme chocomel en speculaas bij onze tegelkachel. “Gezellig hè,de sinterklaastijd”, zegt Sint. “Ik weet het niet hoor”, zeg ik kritisch. “We liegen onze kinderen voor en dat alleen maar om de commercie”. Ook om Sint even te stangen en om te kijken wat hij nou vindt van deze tijd. Ik kijk naar Sint zijn gezicht maar zijn ogen kijken nog even vriendelijk. Sint neemt  een slokje ,wacht en zegt tenslotte: “Nou Bram, nu sla je de plank toch wel mis hoor. Ik heb wel degelijk een functie voor de kinderen. Ook in deze tijd.”

Ik kijk Sint vragend aan en ga er lekker voor zitten. ‘Kinderen denken niet zo als volwassenen Bram. Wij kunnen alle indrukken die we zien en horen, en de dingen die we al weten met elkaar verbinden tot één groot geheel. We maken er één grote puzzel van. Kinderen kunnen dat nog niet. Alle dingen die zij zien en weten zweven als losse puzzelstukjes in hun hoofd. Zij zijn nog niet in staat om alles in één volledige puzzel neer te leggen”. Sint stopt even en neemt een hapje speculaas. Kruimeltjes blijven in zijn witte baart hangen maar ik zeg niets en wacht tot hij verder gaat. “Door sprookjes ,verhalen, fantasie en spelen leren kinderen de dingen in verband te zien”. Sint ziet aan mijn gezicht dat ik het moeilijk vind. Hij denk even en zegt;”Neem nu Pascal . Hij is een volwassen kerel maar ook hij kan net als een kind de puzzel in zijn hoofd niet goed in elkaar leggen. En toen het herfst werd wilde hij niet zijn winterjas aan. Ook niet toen je hem vertelde dat het buiten koud is en hij ziek kan worden. Koud, winter, ziek, jas het zijn voor hem kale begrippen die hij niet tot een geheel kan brengen. Pas toen jij het sprookje van Koning Winter vertelde trok Pascal zonder morren zijn winterjas aan. Dat klopt toch Bram?” Ik knik en vraag me af hoe Sint dat weet. “Door een sprookje te vertellen”, gaat Sint verder ,”breng je de losse begrippen met elkaar in verband zodat Pascal het geheel voor zich kan zien. En dan snapt Pascal het. ‘Ik’, zegt Sint,”ben ook een fantasie verhaal. Dat spreekt bij kinderen tot hun verbeelding. Ze spelen het na en beleven het. Zo leren ze puzzelen. Laat kinderen ook maar zelf ontdekken dat ik niet besta. Want als kinderen groot genoeg zijn om de abstracte puzzel van de niet bestaande Sinterklaas in elkaar te leggen dan breken ze zonder problemen de fantasie puzzel af”. “Hoe zit het dan bij Pascal?”,  vraag ik. “Pascal weet dat ik niet besta, dat is hem al meerdere keren verteld. Maar hij kan  die abstractie in zijn hoofd niet goed in verband brengen. En dus grijpt hij toch maar weer naar de puzzel die hij wel kan leggen en dat is de fantasie Sinterklaas”. “Inderdaad”, zeg ik,”aan de ene kant weet Pascal dat de Sinterklaas op Midgard gewoon Huib is maar aan de andere kant vult hij wel een emmer met wortelen voor u op de hoop dat u ‘s nachts langs komt en wat in zijn laars doet”.Sint kijkt op de klok. “Ik moet weer gaan, er moeten nog heel wat schoentjes gevuld worden.” “Dank je wel Sint, voor dit verhelderende verhaal.” “Bram, ik vond het ook erg gezellig en bedankt voor de heerlijke chocomel, ik kom snel nog een keer langs om verder te filosoferen”. Ik help Sint op zijn paard en zwaai hem uit. Wat een wijze man.

De Buitenplaats Bram & Ilse Surmerhuizerweg 10 1744 JC Eenigenburg 0226395734 Bram.ilse@hetnet.nl www.loeigoeiezuivel.nl

Sinterklaas bij ons in de stal.

Zijn paard Amerigo eet lekker mee met de koeien