Aardappel-stress

Aardappelen rooien is leuk werk. De trekker rijdt dan langzaam tussen  de aardappelgrond ruggen door terwijl onze oude maar trouwe rooimachine de rug opgraaft. Door al het geschud en gezeef van de machine valt de grond uit elkaar, door de zeefspijlen terug op de akker en de aardappelen vallen mooi in de bunker. In september wilden we beginnen met rooien maar door de regen moesten we nog wachten. Nou ja, niks aan de hand, er zijn nog zat andere dingen te doen.

We gaan aardappelen rooien

Rond de 22-ste sept was het eindelijk een aantal dagen iets droger en dus ging ik het land in met de rooier om eens te proberen. Maar de  kleffe grond viel niet uit elkaar maar kleefde juist aan elkaar in de rooimachine en het resultaat was heel veel grond en als je goed keek ook een paar aardappelen. Dat gaat het niet worden dacht ik bij mezelf. Voordat ik kan rooien moet het minstens nog 2 weken mooi weer blijven en de berichten zijn alweer regen voor morgen. Ik bel dus mijn loonwerker op om te vragen of hij de aardappelen kan rooien.

Zijn rooimachine heeft namelijk speciale axiaal rollen die de prut en modder er uit haalt.

Poging 2 om aardappelen te rooien

Twee regenachtige weken later wil John de loonwerker een stuk proberen bij ons. Alles wordt klaar gezet; veel kuubkisten, heftruck,stortbak, loopbanden, grondafvoer, twee trekkers met kiepwagens en nog veel meer. Om één uur staan Co en ik start klaar. Om half 5 komt de loonwerker pas en na 20 meter loopt de rooimachine vast. Nog steeds te nat :(

Ander rooiermachine

Een paar dagen later verteld John mij dat hij een andere rooimachine gaat kopen, eentje die beter kan rooien onder natte omstandigheden. Ik volg John met de nieuwe rooimachine op de voet als hij bij andere telers rooit, en half okt. komt hij weer bij ons proberen.

Die ochtend ben ik al om 6 uur wakker en ga er dan ook maar uit omdat ik toch niet kan slapen. De hele ochtend zijn we bezig met het voorbereiden en om één uur komt John met zijn nieuwe rooier het land op rijden. Dat betekent dat ik de stortbunker bij de vorige boer kan halen en ik spring meteen op de trekker. Als ik op de  Surmerhuizerweg rij zie ik dat de rooier op het land na 50 meter alweer stil staat. De zenuwen stromen door m’n lijf. Oh, laat het rooien alsjeblieft lukken!! Bij Siem aangekomen rollen zijn laatste aardappelen de schuur in en ik help hem met het schoonvegen en opruimen van de loopband en stortbunker. Met de machines rijd ik voorzichtig weer naar huis toe en vanaf de Breelandsweg zie ik de rooier weer. M’n  keel wordt gelijk weer dik. Rijdt hij nu nog steeds niet? Ik tuur in de verte naar de rooier maar omdat ik de rooimachine van de achterkant zie kan ik niet zeggen of hij rijdt of stil staat. Als ik bijna op de boerderij ben zie ik dat de rooier rijdt, heel langzaam maar hij rijdt. Gelukkig! Ik instaleer de machines, verwissel snel nog stekkers (past natuurlijk weer net niet) en dan komt de eerste kieper met aardappelen. De aardappelen zien er mooi uit en weinig prut, ik kan weer wat adem halen.

Mooie aardappelen

Het is een middag van veel rennen en hard werken maar omdat de aardappelen er heel mooi uit zien hebben we daar genoeg energie voor. Rond een uur of zes ga ik tussendoor even naar de rooier toe om te vragen wanneer ze gaan eten, dat geeft mij namelijk even de tijd om de koeien naar binnen te halen. Maar John kijkt verbaast en zegt dat hij door gaat. “Tot hoe laat?” Vraag ik . “Tot ze er uit zijn”, is het antwoord. “Heb je eten bij je”? “Nee, dat is al op”. Oké , even kijken hoe we dit gaan organiseren. Natan en mijn vader houden de kistenvuller bij. Ilse maak met Merel stapels brood met eieren en ik ga alle draden rechtop zetten en haal de koeien tussen de trekkers en de machines door naar binnen . Ilse melkt daarna en ik neem het kisten vullen weer over en John rijdt heel langzaam en onvermoeibaar verder. Om elf uur zijn de aardappelen er uit en half twaalf rijdt het hele circus terug naar huis.

Een week en veel regen later lig ik ziek op bed. Stress wat er in komt moet er ook weer uit. Maar ik ga lekker slapen en morgen ben ik weer de oude met hele mooie aardappelen droog in de schuur!!

De Buitenplaats

Bram & Ilse

Surmerhuizerweg 10 1744 JC

Eenigenburg

0226395734

onzekoeiengeven@loeigoeiezuivel.nl

www.loeigoeiezuivel.nl

20-1-2011

Axiaalrollen zijn rubberen rollen die tegen elkaar indraaien. De zachte kleffe grond wordt er door heen geknepen en de harde aardappelen rollen er over heen. Wat een uitvinding!

Aardappelen rooien is leuk werk maar dan moet het wel droog zijn zoals hier in 2006

Het aardappelland na het rooien. Kapot gereden en nat, maar de aardappelen zijn er uit.

Het is bijna november en er staan nog steeds aardappelen van boeren in de grond, te nat om te rooien, zoals hier bij ons aan de Kerkweg